Reykjavíkurmeistaramótið var haldið um síðustu helgi í blíðskaparveðri, ólíkt því sem var helgina þar á undan þegar allt var á kafi í snjó.  

Þó ég hafi ekki hoppað hæð mína í loft upp yfir persónulegum árangri á þessu móti, þá vakti Saga vinkona athygli mína á því hvað það voru mörg hross fá Álfhólum skráð á þetta mót sem er líklega annað sterkasta Íþróttamót ársins með fjöldann allan af skráningum og það er vissulega ánægjulegt fyrir ræktanda að vita til þess að það sé hægt að nota hrossin frá manni í fleira heldur en að ríða fyrir kind ;)

Og því má bæta við að það er gleðilegt þegar að hrossin lenda í góðum höndum, hjá metnaðarfullum knöpum sem kappkosta við að gera sitt besta með þau.

Ég mætti með Dívu í töltið en það var alveg óhætt að segja, að við vorum ekkert að gera okkar besta miðað við hvernig hún hefur verið undanfarið, en fór þó í einkuninna 7.90 sem væntanlega dugar sem farmiði inná Landsmótið í tölti, tja allavega ef maður tekur mið af einkunnum fyrri ára.  

Ég hafði nú reyndar lúmskan grun um að þetta gæti farið svona og svona, því ég var eitthvað að gambla með járninguna á henni stuttu fyrir mót.  Gerði tilraun til að setja hana á botna í lok apríl, en ákvað það fjórum dögum fyrir mót að mér fyndist hún bara mikið betri á gömlu átta millunum sínum, en það var full skammur tími uppá að hlaupa og jafnvægið raskaðist, eðlilega.  Þessi mynd er tekin um miðjan apríl, áður en ég fór út í tilraunastarfsemina ;)   Ég var ekkert að þvæla henni í B-úrslitin enda var sauðburður komin á trilljón hérna í sveitinni og í nógu að snúast!

Frumraun Sóllilju í fjórgang skilaði henni í meistaraflokks einkunn 6.37 en dugði ekki í úrslit. Sóllilja er undan Sóldögg og Berki frá Litlu-Reykjum.